عاشق شدن

عشق و قدرت و فناجوئی و جاودانگی:

اگر عاشق شدن، عاشق بر ضد «خود» شدن است که جز این هم نیست ( و جز این تجارت است و نه عشق ) پس عشق همان حرکت از هستی خویش بسوی نیستی خویش (معشوق) است پس چنین حرکتی تماماً قدرت است زیرا اصولاً هر حرکتی مستلزم قدرتی است تا چه رسد حرکت به سوی نیستی. پس عشق عین قدرت و بلکه نابترین قدرتها و حرکت بسوی هسته مرکزی قدرت است و اصلاً قدرت موجود در کانون نیستی خویش است که کسی را عاشق می کند : عاشق بر نیستی. معشوق به عنوان معشوق فقط وسیله ای برای این حرکت و تجربه فنا و قدرت و جاودانگی است. آنکه فناخواه تر است عاشق تر و قدرتمند تر است و بر حق تر. زیرا حق ابطال خود را پیشاپیش درک کرده و پذیرا شده است.

از کتاب الحاقه تألیف استاد علی اکبر خانجانی ص 15

@eshghvaerfan2

nooreomid.net